Kop van Schouwen
De BOSWACHTERIJ.
Op Westenschouwen is het grootste bos van Zeeland. Waar je overal de branding hoort. Waar je ook overal via een duinovergang op het strand kunt komen. Ga je op een niet al te zonnige dag een boswandeling maken, en komt dan de zon door, dan zit je zo op het strand. Er zijn gemarkeerde wandelroutes. Je kunt de schuilhut tegenkomen en er is een uitkijktoren. in In de boswachterij-bossen zijn ook nog uitgezette wandelpaden met diverse afstanden mountainbike routes, fietspaden, ruiterpaden en dan nog al die paden waar je gewoon door kunt wandelen. Als je geluk hebt kom je konijntjes en soms ook nog herten tegen.
DE WATERSNOODRAMP 1953.
Het noordelijkste deel van Zeeland draagt als geen ander de littekens van de watersnoodramp van 1953. In de strijd tegen de elementen heeft de natuur sindsdien veel aan de mens moeten prijsgeven. Maar het tij is gekeerd op Schouwen.
In Westenschouwen vindt je net als overal in Zeeland de stille getuigen van de ramp van 1953. op de Lageweg staan nog houten huizen die geschonken zijn door bv. Zweden. ook in de Kure in Westenschouwen zijn nog enkele originele huizen te zien. In het watersnoodmuseum in Ouwerkerk is een overzichtstentoonstelling ingericht over de Ramp. Met o.a. film, bibliotheek, foto’s, een namenregister van overledenen, de hulp van diverse landen met o.a. woningen. Het is gevestigd in 4 caissons die ook gebruikt zijn bij het sluiten van de dijkgaten.
Schelphoek
Dit krekengebied aan de kust van de Oosterschelde is ontstaan door een van de grootste dijkdoorbraken in 1953. Er is een ringdijk om geplaatst. Staatsbosbeheer heeft er een bos geplant.( bij het plaatsje Serooskerke.) Je kunt er met de fiets vanuit Westenschouwen komen via het fietspad dat is aangelegd.
De Prunje: Plan Tureluur.
De Prunje werd vroeger al geroemd als vogelparadijs. Na het weggraven van veen ontstond een binnendijks moeras. De laatste jaren ontwikkelden natuurbeschermers aan de zuidkust van Schouwen het “plan Tureluur”. Het uitgestrekte zout/brakke kleimoeras is weer teruggeven aan de Prunjepolder. Omdat het zoutgehalte en de vochtigheid plaatselijk erg variëren, is er een enorme verscheidenheid aan vegetatie. Het wemelt er weer van het waterwild en de weidevogels. De liefhebber kan zijn lol op: er is een uitkijktoren, een vogelkijkscherm en langs de Delingsdijk en de Inlaagweg zelfs een ‘vogelboulevard’.